Τι μου έμαθε η ψυχοθεραπεία online

Όταν ξεκίνησα την επαγγελματική μου πορεία, πριν από περίπου δέκα χρόνια, ήμουν επιφυλακτική σε κάθε τι που έμοιαζε περισσότερο νεωτεριστικό από τον πιο κλασικό δρόμο που μου είχαν δείξει οι σπουδές μου στο πανεπιστήμιο. Ήμουν διστακτική ακόμα και στη δημιουργία του δικού μου ιστότοπου, μέσω του οποίου θα προέβαλλα τη δουλειά μου σαν ψυχολόγος και ψυχοθεραπεύτρια. Σταδιακά, με τα χρόνια και την εμπειρία, έγινα πιο ευέλικτη και ο ιστότοπος φτιάχτηκε -προφανώς- και εξυπηρετεί πολλά περισσότερα από απλή προβολή ενός γραφείου ιδιώτη ψυχολόγου.

Το πρώτο ραντεβού online ψυχοθεραπείας

Περίπου πέντε χρόνια πριν λοιπόν με κάλεσε μία κοπέλα από τη Γερμανία. Ήθελε να κάνουμε κάποιες συναντήσεις μέσω skype. Εγώ μέχρι τότε δεν είχα ξανακάνει κάτι ανάλογο. Συζήτησα μαζί της μήπως θέλει να πάει σε κάποιον Έλληνα ψυχολόγο της περιοχής της. Γιατί, μετά από έρευνα, διαπίστωσα ότι υπάρχουν πολλοί Έλληνες ψυχολόγοι που δραστηριοποιούνται σε μεγάλες πόλεις του εξωτερικού και θεωρούσα δεδομένο ότι η προσωπική επαφή είναι προτιμότερη από τη ψυχοθεραπεία online. Μου εξήγησε τους λόγους που δεν την ενδιέφερε κάτι τέτοιο και αποφασίσαμε από κοινού να το ξεκινήσουμε.

Αρχικά πίστευα ότι το μέσο και οι συνθήκες θα έθεταν κάποια όρια στη δουλειά που είχαμε να κάνουμε. Ανέκαθεν θεωρούσα τη σχέση μεταξύ θεραπευόμενου και θεραπευτή ύψιστης σημασίας για την πορεία της θεραπείας. Είχα αμφιβολίες αν η ζεστασιά και και η ενσυναίσθηση μπορούν να μεταφερθούν μέσω του skype. Και αντίστοιχα, αν υπάρχει διαφοροποίηση ως προς το χτίσιμο της εμπιστοσύνης. Η εμπειρία με τη Μ. ήταν διαφωτιστική. Η κοπέλα προχωρούσε πολύ καλά και σταδιακά εισερχόμασταν σε βαθιά θεραπευτικά ζητήματα. Η δουλειά που κάναμε δεν ήταν συμβουλευτική, αλλά καθαρά ψυχοθεραπευτική. Όταν ήρθε στην Ελλάδα, παρόλο που δεν έμενε στην Αθήνα, φρόντισε να έρθει και για μία προσωπική συνάντηση στο γραφείο μου. Τότε διαπίστωσα ότι η οικειότητα και η αμεσότητα, μέσα στο θεραπευτικό πλαίσιο σαφώς, που υπήρχε, δε διέφερε από τις αντίστοιχες ανθρώπων που κάνουν θεραπεία πρόσωπο με πρόσωπο.

[image src=”” size=”” width=”” height=”” align=”center” stretch=”0″ border=”0″ margin_top=”” margin_bottom=”” link_image=”” link=”” target=”” hover=”” alt=”πρώτο ραντεβού online ψυχοθεραπείας” caption=”πρώτο ραντεβού online ψυχοθεραπείας” greyscale=”” animate=””]

Συμπεράσματα μετά από 5 χρόνια online ψυχοθεραπείας

Έκτοτε έχω δει πολλούς Έλληνες από όλο σχεδόν τον κόσμο. Ως επί το πλείστον είναι μετανάστες “νέας γενιάς”. Κάποιες φορές το αίτημά τους είναι η διαδικασία προσαρμογής και οι συναισθηματικές δυσκολίες που μπορεί ν’ αντιμετωπίζουν. Τις περισσότερες φορές διευρύνουμε και προχωράμε και σε βαθύτερα θεραπευτικά ζητήματα. Το να έχουν τη δυνατότητα να επιλέξουν το ψυχοθεραπευτή τους μεταξύ πολλών είναι σημαντικό. Έχω επισημάνει κι άλλες φορές άλλωστε ότι η επιλογή και μόνο του κατάλληλου, για το εκάστοτε άτομο, θεραπευτή είναι η αρχή της ψυχοθεραπείας. Πολλές φορές τους παροτρύνω να κάνουν έρευνα αγοράς και στον τόπο στον οποίο διαμένουν για να είναι ενήμεροι για τις επιλογές τους.

Έχει άραγε η διαδικασία αυτή μειονεκτήματα ή περιορισμούς; Αρχικά θα απαντούσα “πιθανόν”. Πλέον θεωρώ πως όχι. Ίσως γιατί οι άνθρωποι που επιλέγουν την online ψυχοθεραπεία έχουν ήδη αποφασίσει να ξεπεράσουν το εμπόδιο της απόστασης και αυτό από μόνο του δυναμώνει το κίνητρό τους. Τις περισσότερες φορές έχουν κι εκείνοι αναρωτηθεί για τα τυχόν μειονεκτήματα, άρα έχουν επεξεργαστεί περισσότερο την απόφασή τους ν’ αναζητήσουν ψυχοθεραπεία. Διαπίστωσα λοιπόν ότι στις online ψυχοθεραπείες υπάρχουν αναλογικά σαφώς λιγότερα dropouts (πρώιμη αποχώρηση του ατόμου από τη θεραπεία). Και η παραπάνω εξήγηση είναι η πιο πιθανή που μπορώ να δώσω.

[image src=”” size=”” width=”” height=”” align=”center” stretch=”0″ border=”0″ margin_top=”” margin_bottom=”” link_image=”” link=”” target=”” hover=”” alt=”διαδικασία της online ψυχοθεραπείας” caption=”διαδικασία της online ψυχοθεραπείας” greyscale=”” animate=””]

 

Πλέον μπαίνω ανενδοίαστα στη διαδικασία της online ψυχοθεραπείας. Όσο μοναδικός είναι ο κάθε θεραπευόμενος, τόσο μοναδικές είναι και αυτές οι θεραπείες.

Πέρα λοιπόν από τα δώρα που μου δίνει κάθε ψυχοθεραπεία, σίγουρα έμαθα να διευρύνω και σαν ψυχοθεραπεύτρια να μη διστάζω να βγαίνω από τη ζώνη ασφαλείας μου. Κάτι που έχω μάθει με πολλούς τρόπους βέβαια όσα χρόνια εργάζομαι ως ψυχολόγος.